Komunistyczna walka klas pokazała, że wzbudzanie walk wewnętrznych przynosi efekty politycznie. Dzisiaj takie podziały wzbudza feminizm, równouprawnienie kobiet, prawa ucznia, prawa dziecka, walka z homofobią, walka o prawa gejów i lesbijek. Po nich pojawią się kolejne odmienności. Chociaż prawa kobiet zrównano z prawami mężczyzn ponad pół wieku temu, to dzisiejszy feminizm domaga się pozostawienia mężczyzny w domu przy dzieciach, odejścia kobiety od męża (1), separacji. Ojcami feminizmu – ruchu dążącego do równouprawnienia płci – byli John Stuart Mill i Erich Fromm. Argumentowali, że różnice pomiędzy płciami nie są wrodzone. Ten absurd podchwycili ich pogrobowcy. Kolejny tekst programowy nowej lewicy to Osobowość autorytarna Theodore’a Adorno (1950). Adorno oskarżał rodzinę, że ta jest źródłem wszelkiej opresji, kolebką faszyzmu (2). Małżeństwo jest niewolą, i dlatego rodzina musi być zniszczona, samiec jest biologicznym wypadkiem, należy produkować wyłącznie osobniki żeńskie. Valeria Solanas (Manifest SCUM – 1968) (3), nie widzi różnicy między małżeństwem a prostytucją. Mężczyzna jest biologicznym błędem ewolucji. Solanas proponuje wyrżnięcie wszystkich mężczyzn i produkowanie kobiet w próbówkach. Taki feminizm grozi śmiercią narodu, ponieważ rośnie procent kobiet żyjących samotnie. Tradycyjnych małżeństw w USA i Europie jest coraz mniej. Zabijanie nienarodzonych (zwane ironicznie planowaniem rodziny) prezentuje się jako „wyzwolenie” kobiet, łono zamienia się w miejsce kaźni własnego potomstwa. Określenie płeć jest, według nich, praktyką dyskryminacyjną (4). Feminizm odwraca role kobiet: jest żeński boks, kobiety zostają rabinami i „biskupami”. Feministki głoszą, że trzeba rezygnować z posiadania dzieci dla ochrony środowiska naturalnego (Hellen Mirren: „Jestem dumna, że nie mam dzieci. To jest mój wkład w ochronę środowiska”, M. Szyszkowska: „Nie warto mieć dzieci, bo są niewdzięczne”). Wprowadza się język inkluzywny nieuwzględniający różnicy płci (5). Feministka Solanas stworzyła utopię świata kobiet bez mężczyzn. Skończyła w domu dla obłąkanych. Ale po latach znalazła naśladowców. Atakuje się ciągle kobiecość, ponieważ bez prawdziwych kobiet nie może być matek, rodzin ani szczęśliwych dzieci i w końcu – ludzi.
Feministki publicznie chwalą się, że zabiły swoje dziecko, a jednocześnie chcą uchodzić za specjalistki od wychowania dzieci. Walkę z rodziną prowadzą za pomocą propagowania rozwiązłości obyczajowej i niszczenia wrażliwości człowieka. Marzeniem feministek jest takie wychowanie seksualne polskich nastolatków, a nawet dzieci (6), by współżyły gdziekolwiek i z kimkolwiek, ale bez przekazywania życia; uczą co robić, aby nie było dzieci i ewentualnych chorób wenerycznych, a nie miłości i odpowiedzialności za siebie i drugą osobę (7).
Pornografia
Pornografia służy rozbijaniu rodziny, osoba staje się środkiem do osiągnięcia celu, a nie celem samym w sobie. Ciało jest zredukowane do przedmiotu użycia (8). W 2001 roku w Polsce funkcjonowało trzydziestu producentów prasowych reprezentujących rynek pornograficzny. Pornografia dostępna jest niemal wszędzie. Dawid Scott w książce Pornografia. Jej wpływ na rodzinę, społeczeństwo, kulturę (Gdańsk 1995), przedstawia listę szkód, jakie ta wyrządza: pozbawienie wrażliwości, współczucia, negatywny wpływ na pożycie małżeńskie, skłonność do dewiacji seksualnych, przemocy, prymitywne relacje emocjonalne, prowadzenie do prostytucji, uprzedmiotowienie osoby. W Stanach Zjednoczonych osiemdziesiąt sześć procent gwałcicieli korzystało z pornografii. Przemysł pornograficzny przynosi olbrzymie zyski. W USA rocznie emituje się około dwudziestu miliardów scen pornograficznych, co ma wpływ na kształtowanie osobowości najmłodszych, brak wrażliwości sumienia, poczucia winy, niezdolność do miłości, niszczenie szacunku dla kobiet. Pornografia oddziałuje na wyobraźnię i emocje, prowadzi do agresji erotycznej, przestępstw seksualnych wobec dzieci, gwałtów, dewiacji i zabójstw na tym tle. We Włoszech wykryto archiwum pięćdziesięciu milionów zdjęć pornograficznych o charakterze pedofilskim (9). W Polsce: przypadek psychologa A. Samsona, tragedia w gimnazjum gdańskim (2006). W Iranie za tworzenie filmów pornograficznych grozi kara śmierci. W Indiach amerykański aktor za pocałowanie publiczne aktorki został zlinczowany przez tłum. Tymczasem w Polsce R. Polański, skazany w USA za gwałt na nieletniej, był honorowany nagrodami, wyróżnieniami i doktoratem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego, jedynie Uniwersytet Jagielloński odmówił mu takiego honoru. Pewien producent wypuścił na rynek dziesięć tysięcy bajek dla dzieci, poprzedzonych filmem pornograficznym – bez konsekwencji. Film Miłość ponad wszystko o homoseksualizmie zdobył osiem Oscarów, trzy nagrody Bafta, cztery Złote Globy i inne nagrody. W telewizyjnym poranku dla dzieci reklamowano stronę w internecie, która zawierała teksty promujące homoseksualizm (imprezy i molestowanie).
W czasie rządów AWS parlament uchwalił całkowity zakaz pornografii, niestety prezydent A. Kwaśniewski zawetował ustawę. Akcja Stop Pornografii, mimo blokady w mediach, zebrała sto czterdzieści tysięcy podpisów pod petycją do sejmu o całkowity zakaz pornografii; akcja nie przyniosła żadnego skutku, posłowie PiS wycofali swoje poparcie dla projektu M. Piłki. Według E. Gosiewskiego jest to rozwiązanie zbyt daleko idące, według niego to sprawa mało istotna dla państwa (10).
Międzynarodowy przemysł pornograficzny w USA zarabia rocznie czternaście miliardów dolarów, konkurując zyskami z widowiskami sportowymi i Hollywood.
Hedonizm
Przez propagowanie w prasie i telewizji „wolnej miłości” rozprzestrzenia się hedonizm – życie na luzie (plakat: nowy dzień z nowym mężczyzną), jak najwięcej mocnych przeżyć, nieskrępowany, tzw. bezpieczny, wulgarny seks, zredukowany do hedonistycznego przyjemnego odprężenia, do zwierzęcej kopulacji, zabiegu zootechnicznego (ale zwierzęta nie mają wyboru, podążają za instynktem). Hedonizm jest wyrazem egoizmu. Rozwiązłość nie jest ani miłością, ani wolnością. Przynosi zgubne skutki i zniewolenie, takie jak alkohol, narkotyki, zranienie drugiej osoby, brak zaufania, choroby (trzydzieści chorób przenoszonych jest drogą płciową), rak szyjki macicy, a w następstwie pigułek antykoncepcyjnych: rak piersi, wątroby, zakrzepowe zapalenie żył, zawał serca, zaburzenia krążenia mózgowego – niszczenie płodności niszczy zdrowie – rozbite małżeństwa, sieroctwo dzieci niechcianych, egzekucja niewinnych nienarodzonych (tzw. prawo wyboru). Rozwiązłość odciąga od wrastania w wyższe wartości, pozbawia energii. Podkreślają to nawet tradycyjne filozofie Wschodu i Zachodu oraz ich duchowi mistrzowie, którzy przez sublimację osiągali szczyty twórczości. Dziś wstrzemięźliwość jest wyśmiewana; jej promowanie jest nawet zakazane.
Konsumpcjonizm
Nieustanne nabywanie dóbr materialnych ma zastąpić szczęście i być ustawiczną zabawą („państwo” to tylko atrapa, będące w gruncie rzeczy już tylko przedsiębiorstwem przemysłu rozrywkowego), potęgowaną przez reklamę, zamykającą współczesne rodziny wyłącznie w sferze pieniądza i nieustannym głodem rzeczy, rozkoszy, radości i zabawy, przynoszącą mocne przeżycia emocjonalne, sławę (ogłuszające koncerty – inwazje mocy – niszczące system nerwowy), parady miłości, przystanki Woodstock, programy telewizyjne nieliczące się z moralnością (Big Brother, Seks w wielkim mieście), pobudzające najniższe instynkty, szerzące zło, zachęcające do naśladowania. Dążenie do komfortu, luksusu stwarza jednostki egoistyczne. Świat pochłania całą energię na wytwarzanie i sprzedawanie dóbr praktycznych, milionów ton stali, węgla, elektryczności, samochodów itd., co w konsekwencji stwarza duże problemy ze skażeniem środowiska naturalnego. Staje się przeszkodą na drodze duchowego rozwoju ludzkości.
Homoseksualizm
W minionych wiekach homoseksualizm był karany we wszystkich religiach. I tak jest do dziś w krajach islamu, w Afryce. W 1969 roku został w Europie utworzony ruch gejowski, w 1973 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne skreśliło homoseksualizm z listy zaburzeń psychicznych, zaś w 1991 roku polityczna Światowa Organizacja Zdrowia uczyniła to samo (11). Szybko następowało propagowanie homoseksualizmu (12), marsze demonstracyjne (m.in. w Rzymie) w roku jubileuszowym chrześcijaństwa, edukacja homoseksualna w szkole, związki homoseksualne.
W Kalifornii i na Węgrzech zakazano używania słów „tata” i „mama”, aby nie obrażać homoseksualistów. Wytyczne programowe dla wychowawców w przedszkolach zabraniały im dokonywania jasnej identyfikacji płci w kontaktach z dziećmi. Wychowawcom nie wolno było mówić o dziewczynkach i chłopcach. Nauczyciele, którzy propagują tradycyjny model rodziny są wyrzucani z pracy (13).
Stopniowo wciela się w życie poglądy amerykańskiego ateisty i biologa A. Kinseya (14), który swoimi publikacjami zapoczątkował rewolucję seksualną na Zachodzie (15).
Seksualizacja to traktowanie seksualności na poziomie zwierzęcym (16). Aura erotyzmu zdominowała książki (17), sztuki teatralne, piosenki, reklamę. Wszystko to nosi nazwę rozrywki. Seksualizacja wpłynęła na tworzenie programów edukacji seksualnej od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Kinsey postulował dowolny sposób uzyskiwania satysfakcji seksualnej, przy pomocy zoofilii, pedofilii (18), kazirodztwa. Uznawał za normalne wszystkie relacje – z dowolnym osobnikiem, przedmiotem, a także odbywane w dowolny sposób. Wszystko przedstawiał w kontekście wulgarnego seksu. Sądził, że prawa moralne i religijne ograniczające popęd są sprzeczne z naturą. Lewicowiec Herbert Marcuse w Erosie i cywilizacji pisze, że cywilizacja jest formą ucisku społecznego i osłabia popędy. Ten zwolennik rewolucji kulturalnej i erotycznej pragnął, aby powstała cywilizacja pozwalająca być sobą, bez żadnych nacisków. Nowy system powinien wytworzyć się pod wpływem samego popędu seksualnego. Zaspokojenie indywidualnych popędów chciał uczynić społecznie pożądanym celem. Marcuse pochwalał również perwersje seksualne, gdyż niosą większe szczęście niż zwykła seksualność. Zachodnia rewolucja erotyczna prowadziła do odrzucenia rzeczywistości, kultury, tradycji, autorytetu, prawa, moralności, religii, prawdy, dobra i zła, miłości bliźniego, przyjaźni, czułości. Miały je zastąpić zaspokajanie zmysłowe, perwersja, egoizm; liczy się zaś życie na bieżąco, ucieczka przed odpowiedzialnością, pogoń za perwersją i nieustanna zabawa. Wyrazem tego są między innymi zorganizowane w Warszawie publiczne zawody w długości zootechnicznego zabiegu, a wśród majętnych i znudzonych pojawia się zjawisko publicznego seksu w parkach w Warszawie (doggersi), aby inni widzieli, co potrafią. W Kopenhadze tablice w parku informują o miejscu wolnego seksu. W Norwegii dzieci w przedszkolu uczy się zabaw kopulacyjnych.
Wszystko to jest rozgrzeszane przez tzw. postępowych duchownych, głoszących hasła: „Cokolwiek byś zrobił, Jezus i tak cię kocha”.
Stefan Ignacy Możdżeń
(1) W latach pięćdziesiątych rozwód był skandalem, życie na kocią łapę zdarzało się wśród marginesu społecznego.
(2) To samo głosi Maria Szyszkowska: Nic bardziej nie zniewala niż rodzina…, „Najwyższy Czas!”, 19 III 1994.
(3) P. Buchanan, Śmierć Zachodu, Wrocław 2003, s. 57.
(4) Na Węgrzech w przedszkolach zabraniano dokonywania jasnej identyfikacji płci w kontaktach z dziećmi. Wychowawcom nie wolno było np. mówić o dziewczynkach i chłopcach. Ustanawia się również prawa dążące do wprowadzenia imion neutralnych płciowo.
(5) Polityczna poprawność skłoniła liderów Unii Europejskiej do zakazania stosowania sformułowań „pan” i „pani”, ponieważ jak twierdzą pomysłodawcy zakazu, są one zbyt seksistowskie. Biurokracja brukselska wydała nowe wytyczne w celu tworzenia „neutralnie płciowego” języka. W Parlamencie Europejskim zaleca się nie używać słów, które określają stan cywilny kobiety, np. „pani”, „panna”, oraz unikanie rozróżnień płci w nazwach zawodów.
(6) Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), chce by wszystkie dzieci traktować jako owładnięte seksem. Zaleca, by uczyć najmłodszych (w wieku do czterech lat), że masturbacja jest świetna, natomiast czterolatków, że homoseksualizm jest wspaniałą alternatywą dla heteroseksualizmu, oraz że istnieją różne równowarte normy seksualne.
(7) Szwecja, gdzie wychowanie seksualne wprowadzono dawno temu, jest najjaskrawszym tego przykładem. Sześćdziesiąt cztery gwałty na sto tysięcy ludności to prawie najwyższy wskaźnik na świecie, szesnaście razy większy niż w Polsce.
(8) Bóg stworzył kobietę po to, by mężczyzna ją kochał, a nie po to, by traktował jak towar do oglądania, który może kupić sobie w sklepie. Nie tylko chrześcijanie, ale większość ludzi szanujących godność człowieka, sprzeciwia się traktowaniu ciała kobiety jako towaru do oglądania.
(9) W Warszawie pojawiły się automaty, gdzie na wykupioną kartę dzieci mogą wypożyczać filmy wideo, również erotyczne.
(10) „Nasz Dziennik”, 30 III 2007.
(11) W Szczecinie ukarano grzywną piętnastu tysięcy złotych matkę, która nie pochwalała homoseksualizmu syna.
(12) H. Clinton w Genewie zapowiedziała – jako priorytet amerykańskiej polityki zagranicznej – zintensyfikowanie działań placówek dyplomatycznych na rzecz promocji homoseksualizmu i transseksualizmu. Dali temu wyraz ambasadorowie USA i Wielkiej Brytanii uczestnicząc w paradzie homoseksualnej w Warszawie 4 czerwca 2012 roku. Rosyjska Duma (izba niższa parlamentu Federacji Rosyjskiej) trzystu osiemdziesięcioma ośmioma głosami za, przy jednym głosie wstrzymującym się i jednym przeciw przyjęła ustawę zakazującą propagowania homoseksualizmu wśród nieletnich. Podobnie postąpiły Ukraina i Serbia.
(13) „Nasz Dziennik”, 19 IX 2007.
(14) Tzw. kultura modernistyczna jest produktem spisku przeciwko cywilizacji chrześcijańskiej. Bezwzględnie negatywna i coraz bardziej obsceniczna współczesna „kultura” atakuje źródła ludzkiej godności i nadziei, które określają nas jako istoty ludzkie – cechy, które odróżniają nas od świata zwierzęcego. Np. w ubiegłym roku media narobiły wiele hałasu wokół „sztuki” teatralnej, granej w Londynie i Nowym Jorku, o „miłości seksualnej” pomiędzy żonatym mężczyzną a kozą. Autor „sztuki” Edward Albee powiedział w wywiadzie prasowym, że The Goat jest wyzwaniem rzuconym „społecznemu tabu” i ma nadzieję, że publiczność po obejrzeniu tej sztuki „zrewiduje swoje wartości i stosunek do sodomii”.
(15) Raporty Kinseya oparte były na informacjach uzyskanych od dewiantów, przestępców, prostytutek, pedofilów, pederastów, homoseksualistów, gwałcicieli i innych przestępców seksualnych.
(16) W krajach zachodnich wprowadzono dla niepełnosprawnych tzw. asystenta seksualnego, ustanowiono „międzynarodowy dzień seksu” czy „bez stanika”; wyścigowy megaerotyzm supersamców i supersamic lansowany jest przez media jako zwykła norma gatunku homo sapiens.
(17) Książka Intymne przygody londyńskiej call girl, sprzedawała się świetnie i została przetłumaczona na wiele języków – w tym na polski. Na jej podstawie nakręcono też serial telewizyjny.
(18) Obrońcami pedofilii byli J. P. Sartre oraz postmoderniści M. Foucold, J. Derrida.
Powyższy tekst jest fragmentem książki Stefana Ignacego Możdżenia Fałszywe drogi wychowania.